Weer verder
Een perfecte ronde bol, gevormd door tientallen pluisjes. Samen zijn zij één. Als het tijd is om los te laten vliegt het pluisje mee met de beweging van de wind. De bloem is nooit meer hetzelfde, niet meer een perfect geheel, niet meer perfect rond. Wat achterblijft is een leegte, precies daar op de plek waar het pluisje is geweest.
Het pluisje is echter niet verdwenen maar enkel een stukje verder op de aarde neergestreken waar het een nieuw bestaan opbouwt. Hij is niet langer meer een pluisje, maar een zaadje met de kiem van een nieuwe bloem.
Wanneer we iemand of iets dierbaars verliezen dan voelt dat alsof er een stuk van ons is weggewaaid. We zijn niet meer heel. Hij of zij is niet meer in ons midden. De wereld voelt anders aan. En dat klopt. Het is anders en het zal nooit meer hetzelfde zijn. Net als bij de paardenbloem zal ook bij jou een stukje missen. Dat gemis is blijvend. Maar weet je? Als je op een gegeven moment voorbij het verlies kunt kijken dan kun je misschien zien dat hij of zij niet helemaal weg is, maar op een andere manier nog steeds heel dichtbij.
Van jullie liefdevolle verbinding is nog steeds de vrucht voelbaar, weliswaar niet meer in dezelfde vorm, maar wel altijd aanwezig in jouw herinnering en in je hart. Als nieuwe bloem dat ook weer nieuwe vruchten draagt.
“Mam, ik voel me niet zo lekker”, zegt onze oudste tegen me tijdens onze busrit omhoog. De buschauffeur heeft er zin in want hij rijdt als een bezetene de steile berg op, zo langs de afgrond zonder vangrail. Dat hij een door de wol geverfde chauffeur is, blijkt wel als hij de bus gladjes door elke haarspeldbocht heen manoeuvreert. Ik ben er niet echt gerust op, ondanks zijn ervaring. Hoe vaak heb ik die nieuwsberichten over busongelukken voorbij zien komen? Ik ril.
“Als je zelf geen plannen maakt, word je opgenomen in de plannen van een ander. ”Mijn cliënte knikt instemmend. Ze begrijpt maar al te goed waar dit over gaat. Sinds ze terug is van haar reis naar Australië, waar ze twee maanden alleen doorheen reisde, wordt er aan haar getrokken. “Allemaal lieve mensen hoor”, verzekert ze me. “Maar het verstikt me zo.”
De belangrijkste relatie die je kunt hebben is met jezelf. Want van daaruit, vanuit jouw kern, maak je de beste keuzes voor jezelf. Van daaruit kies je de mensen die bij je passen, die je steunen en voeden. Alleen jij kunt ten volle bepalen welk leven voor jou de meeste voldoening geeft. Jij bepaalt, niet iemand anders. Dat brengt me op de volgende quote die ik mooi vind en die ik met jou wil delen:
